Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Ne diyor Mavi oyunda. . . . . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Oyunun kahramanı Mavi. . . . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Ve ölenler, yaralananlar. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. .

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Ve ölenler, yaralananlar. . . . . Ne diyor Mavi oyunda. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Oyunun kahramanı Mavi. . . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde.