Zaman Nedir?

 
Zaman Nedir? Zaman Nedir?

Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede.  Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Evrendeki zamanın durumu budur. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Yani ortada uzay yoktur. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Yani telefon görüşmesi olamazdı. ” Richard Muller a. e S. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir.  Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. 140Prof. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor.  Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. 140. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. g. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. . Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir.

Zaman Nedir?

Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Evrendeki zamanın durumu budur. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. g. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. 140. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. ” Richard Muller a. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. . Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir.  Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Yani ortada uzay yoktur. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. 140Prof. e S. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir.  Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs.  Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor.